معماری داخلی به سبک روستیک، بازگشت به طبیعت

معماری داخلی یکی از روش های شخصی‌سازی محیط است که برخی افراد برای محل زندگی خود استفاده می کنند. در طراحی داخلی، از انواع مختلف سبک‌ها و الگوهای طراحی استفاده می‌شود و یکی از این سبک ها که اخیرا هم طرفداران زیادی پیدا کرده است سبک روستیک است. این سبک، با اتکا به عناصر طبیعی و سنتی، زمینه ای ساده ودلنشین برای افراد ایجاد می‌کند و انسانی که از دیرباز همواره از مواد در دسترس محلی برای ساخت و ساز محل زندگی خود استفاده می کرده است را دوباره با طبیعت آشتی می دهد. در این مقاله، به بررسی بیشتری درباره سبک روستیک در معماری داخلی می‌پردازیم. با ما در ادامه مطلب همراه باشید.

معماری سبک روستیک چیست؟

روستیک به معنای روستایی یا مربوط به روستا و زندگی روستایی است. در لغت، به عناصری اطلاق می‌شود که به طبیعت نزدیک باشند. در اصطلاح نیز، روستیک به معنای داشتن طراوت و سادگی طبیعت است. معماری سبک روستیک یک رویکرد طراحی است که بر زیبایی شناسی طبیعی تأکید دارد. این سبک با الهام از سادگی و جذابیت زندگی روستایی، با هدف ایجاد فضایی گرم و دلپذیر طراحی می شود و اغلب شامل عناصر معماری سنتی و روستایی است که حس نوستالژی و سادگی را برمی انگیزد. امروزه در میان انواع معماری های مدرن، معماری به سبک روستیک به نوعی بازگشت انسان به طبیعت و آشتی با آن محسوب می شود. سبکی که علی رغم استفاده از المان های طبیعی قابلیت تلفیق با انواع سبک های مدرن را نیز داراست. در ادامه در مورد ویژگی های معماری روستیک صحبت خواهیم کرد.

اصول و ویژگی های سبک روستیک

ویژگی اصلی معماری به سبک روستیک یکپارچگی با طبیعت است. از اصول اساسی سبک روستیک در معماری داخلی می‌توان به استفاده از مواد طبیعی و ساده، استفاده از رنگ‌های خنثی و نزدیک به رنگ خاک مانند قهوه ای، شکلاتی، خاکستری، آجری و زیتونی، استفاده از تزئینات ساده و غیرمدرن و نیز استفاده از مبلمان سنتی و چوبی اشاره کرد. هدف اصلی در معماری داخلی به سبک روستیک، ایجاد حسی دلنشین و آرامش بخش با استفاده از عناصر طبیعی محیط است.

• استفاده حداکثری از مواد طبیعی: ساختمان‌های روستایی معمولاً دارای مواد و مصالح طبیعی مانند چوب، سنگ، آجر و خشت هستند. معماری سبک روستیک هم از این الگو پیروی می کند. در این سبک، دیوارها و کف‌ها از چوب، سنگ، آجر و یا دیگر مصالح طبیعی ساخته شده و دارای ترکیبات طبیعی هستند. این مصالح طبیعی، یک حس گرم و طبیعی را به محیط می‌بخشند و در عین حال، ارتباط انسان با طبیعت را تقویت می‌کنند.

• رنگ‌های طبیعی با تزیینات ساده: سبک روستیک از رنگ‌های خنثی و خاکی استفاده می‌کند. رنگ‌هایی نظیر قهوه‌ای، خاکستری، بژ، شکلاتی، آجری، زیتونی و سبز یشمی در طراحی داخلی روستیک محبوبیت دارند و به ایجاد فضایی دنج و جذاب کمک می کنند. همچنین، تزئینات معمول در این سبک شامل استفاده از اجسام چوبی تزئینی، وسایل سنتی و محصولات دست‌ساز است و از تزئینات بیش از حد یا جزئیات پیچیده پرهیز می شود. البته تا حد ممکن سعی می شود از عناصر طبیعی که انسان هیچ نقشی در ساخت و پرداخت آن ها نداشته برای تزئینات محیط استفاده شود.

• چیدمان سنتی و چوبی: استفاده از مبلمان سنتی و چوبی نیز یکی از ویژگی‌های سبک روستیک است. مبلمان شامل صندلی‌ها، میزها و انواع لوازم دکوری از چوب تهیه می‌شود. در برخی طراحی های داخلی از الوارهای چوبی برای سقف و از گلیم و فرشینه برای کف نیز استفاده می شود که با تلفیق عناصر معماری مدرن، جذابیت خاصی به محیط می بخشد. حتی می توان از انواع لوازم قدیمی یا عتیقه نیز در طراحی داخلی به سبک روستیک سنتی استفاده کرد. شومینه هم یکی دیگر از عناصر اساسی طراحی داخلی به سبک روستیک است. این نوع چیدمان، تداعی کننده زندگی روستایی است و جذابیتی ویژه به فضا می‌بخشند.

• یکپارچگی با طبیعت: یکی دیگر از ویژگی های بارز معماری روستیک، تلفیق فضا با عناصر محیط طبیعی است. به طور مثال در طراحی داخلی به سبک روستیک می توان از مواد طبیعی مانند الیاف و پارچه های طبیعی برای پرده ها، روتختی و ملافه ها و چرم طبیعی برای روکش مبلمان استفاده کرد. این کار به فضای موجود حس زندگی می بخشد. البته باید توجه داشت که در سبک روستیک به هیچ وجه از تاکسیدرمی، پوست حیوانات است یا وسایلی مانند عاج فیل، دم روباه و … استفاده نمی شود، چون هرچند محیط را طبیعی نشان می دهد اما حس خوبی به افراد نمی دهد و مخالف اصول سبک روستیک است. معماری به سبک روستیک مدرن معمولا از پنجره های بزرگ و پلان های باز برای به حداکثر رساندن دید مناظر طبیعی و استفاده از نور طبیعی بهره می برد.

آیا سبک معماری روستیک همان سبک بوهو است؟

سبک روستیک و بوهو هر دو از سبک های معماری داخلی هستند و با الهام از محیط طبیعی و استفاده از عناصر طبیعی به کار گرفته می شوند اما تفاوت های زیادی در طراحی و استفاده از عناصر دارند. تاکید طراحی به سبک روستیک بیشتر روی یک فضای ساده و اصیل است در حالی که در طراحی به سبک بوهو بیشتر به هماهنگی رنگ ها و الگوها و الهام از فرهنگ های مختلف توجه می شود.

در معماری به سبک روستیک طیف محدودی از رنگ ها و الگوها درنظر گرفته می شود، اما در معماری به سبک بوهو از رنگ های زنده و الگوهای شلوغ استفاده می شود. تفاوت دیگر اینکه در طراحی داخلی به سبک روستیک سعی می شود از عناصر طبیعی خود محیط برای تزیینات استفاده شود در حالی که طراحی داخلی به سبک بوهو بیشتر از عناصر تزئینی و اکسسوری ها برای ظاهر چشم نواز استفاده بهره می برد. بنابراین، هر دو سبک روستیک و بوهو در استفاده و الهام از طبیعت شباهت دارند اما می توان گفت این کار را با فضاسازی های متفاوتی انجام می دهند.

کجا از معماری به سبک روستیک استفاده کنیم؟

زمانی که از معماری روستیک سخن به میان می آید شاید ساختمان هایی که در مناطق روستایی واقع شده و با استفاده از موادی مانند چوب و سنگ به شکل سنتی و ساده ساخته شده اند را به خاطر می آوریم اما معماری سبک روستیک را می‌توان در انواع مختلف بناها، از جمله منازل مسکونی، ویلاها، کلبه‌های روستایی یا جنگلی، اقامتگاه‌های محلی و حتی مدرن استفاده کرد. برخی از رستوران ها و کافی شاپ ها از معماری به سبک روستیک برای ایجاد یک فضای گرم و صمیمی استفاده می کنند. در برخی از هتل ها و ویلاها نیز برای جلب توجه مسافران و ایجاد یک تجربه سفر به یادماندنی می توان از طراحی داخلی به سبک روستیک استفاده کرد.

معماری به سبک روستیک را می توان با المان های معماری بومی نیز تلفیق کرد. به طور مثال می توان با ترکیب المان های معماری ایرانی و ویژگی های سبک روستیک، سبک روستیک ایرانی را استفاده کرد. به طور کلی، معماری به سبک روستیک طراحی با رویکردی طبیعت محور است که سادگی و زیبایی را به ارمغان می آورد. بنابراین محدودیتی در طراحی ندارد و انتخاب خوبی برای هر کسی است که به دنبال فضاهای دلپذیر، گرم و دلنشین باشد.

تفاوت معماری روستیک سنتی و مدرن

معمولا دو رویکرد در معماری یا طراحی داخلی به سبک روستیک وجود دارد. سبک روستیک مدرن و سبک روستیک سنتی. سبک روستیک مدرن در عین استفاده از عناصر طبیعی از المان های زندگی مدرن نیز بهره می گیرد. یعنی شما می توانید در حالی که از یک مبلمان مدرن در خانه شهری خود استفاده می کنید از المان های مخصوص طراحی داخلی روستیک که در بخش قبلی به آن ها اشاره شد نیز بهره ببرید. به عبارت دیگر در طراحی داخلی به سبک روستیک مدرن، زیبایی طبیعت با طراحی مدرن تلفیق می شود و فضایی جذاب و در عین حال دلنشین برای ساکنان فراهم می آورد.

سبک روستیک سنتی نیز در استفاده از المان های طبیعی مشابه سبک روستیک مدرن است. اما در این سبک معمولا سعی می شود تمام اجزای محیط، قالب و حالت سنتی خود را حفظ کند. به طور مثال به جای شومینه در این سبک از کرسی و به جای فرش از گلیم استفاده می شود. یا به عنوان مثالی دیگر پله ها و طاق های خانه را به جای استفاده از بتن و گچ از چوب سبک می سازند. رنگ ها نیز در سبک طراحی روستیک سنتی معمولا تیره هستند؛ بر خلاف معماری به سبک روستیک مدرن که معمولا از رنگ های روشن تر در آن استفاده می شود. به طور کلی در سبک معماری روستیک سنتی فضا کاملا سنتی و روستایی است و از تشریفات خاصی استفاده نمی شود.

در این مقاله درباره معماری به سبک روستیک و ویژگی های آن صحبت کردیم. از پدربزرگ ها و مادربزرگ ها شنیده ایم که معمولا می گویند خانه های روستایی یک گرمی و صمیمیت خاصی داشته است. درست است که قسمت اعظمی از این صمیمیت مربوط به روابط نزدیک خانوادگی و شرایط زندگی روستایی بوده اما نمی توان از اثر معماری و المان های تاثیرگذار آن بر روحیه ساکنان به سادگی عبور کرد. امروزه، معماری روستایی یک انتخاب محبوب برای صاحبان خانه و طراحانی است که برای آرامش، اصالت و ارتباط با طبیعت ارزش قائل هستند. معماری روستیک با بهره گیری از المان های زندگی روستایی همچنان الهام‌بخش طراحی خانه‌ها و انواع اقامتگاه ها در سراسر جهان است.